نکاتی برای ارتباط والدین با کودکان دارای لکنت

به عنوان یک آسیب شناس گفتار و زبان که با کودکان دچار لکنت کار می کنیم، اغلب سوالات مشابهی را از والدین می شنویم: آیا کاری وجود دارد که بتوانم برای بهبود احتمال رشد بیشتر از لکنت کودکم انجام دهم؟

لکنت زبان شایع ترین اختلال گفتاری است که اغلب در کودکان دیده می شود و معمولا خفیف است و بطور خودبخود بهبود پیدا می کند. گفتاردرمانی موثرترین روش درمان لکنت زبان در کودکان است ، آگاهی والدین از روش های مناسب تعامل با کودکان دارای لکنت می تواند به روند بهبود لکنت زبان کمک زیادی بکند.

اگرچه لکنت ناشی از روش‌های تعامل والدین با فرزندشان نیست، اما می توان استراتژی‌های تعاملی را برای ارتباط والدین با کودکان دارای لکنت که به تخفیف و درمان لکنت زبان در کودکان کمک می کند، استفاده کرد.

نکاتی برای ارتباط والدین با کودکان دارای لکنت

طول مکث بین نوبت های صحبت کردن را افزایش دهید. ممکن است کودکان قبل از اینکه شخص دیگری شروع به صحبت کند، برای بیان کلمات خود تحت فشار باشند. ایجاد مکث های کمی طولانی تر بین نوبت های مکالمه می تواند این فشار زمانی درک شده را کاهش دهد و ممکن است به کاهش نیازهای سیستم گفتاری کودک مرتبط با آن فشار کمک کند.

سرعت گفتار خود را کاهش دهید. شنیدن اینکه والدین و سایر بزرگسالان به کودکانی که لکنت دارند می گویند “آهسته تر” صحبت کن، معمول است. اگرچه این جمله خوب است، اما ممکن است کودکان احساس ناامیدی بیشتری کنند زیرا لکنت به این سادگی نیست! با این حال، می‌تواند به مدل‌سازی شیوه صحبت کردن بدون عجله کمک کند.

تعداد سوالاتی که پشت سر هم از کودکتان کی پرسید را کاهش دهید. وقتی برای فرزندتان کتاب می‌خوانید یا با او بازی می‌کنید، به راحتی می‌توانید در نقش «معلم» قرار بگیرید و ناخواسته از او سؤال کنید تا دانش او را محک بزنید. یک سبک تعامل جایگزین شامل استفاده از تعادل یکنواخت تر نظرات و سوالات است. این امر تقاضا برای پاسخ های سریع و دقیق از سوی کودک را کاهش می دهد.

در بازی از راهنمایی کودک پیروی کنید. پیروی از راهنمایی های فرزندتان به کاهش میزان دستورات شفاهی و پرسش در حین بازی کمک می کند. به کودک اجازه دهید مستقیماً بازی کند و با استفاده از تماس چشمی خوب و تشویق و تمجید برای کمک به تقویت اعتماد به نفس از او حمایت کند.

کاهش طول و پیچیدگی زبان. کودکان اغلب از دستور زبان و واژگان مورد استفاده والدین خود تقلید می کنند. کاهش پیچیدگی زبان شما – گرامر، واژگان، طول جمله – در هنگام برقراری ارتباط با کودک، کمک زیادی به بهبود ارتباط والدین با کودکان دارای لکنت می کند.

به‌جای پرسش‌های مداوم، سعی کنید جملاتی را با «من فکر می‌کنم» یا «تعجب می‌کنم» به عنوان یک پیام مکالمه بیان کنید. به عنوان یک رویکرد دیگر، نظراتی ارائه دهید که ممکن است فرزندتان را وادار کند تا جزئیات را به طور خودجوش به اشتراک بگذارد. به عنوان مثال، به جای اینکه بپرسید “برای میان وعده چه خوردید؟” می توانید بگویید: “من یک سیب برای میان وعده آماده کرده ام.”

کلمات مرتبط :

گفتاردرمانی لکنت زبان در ارومیه – گفتاردرمانی کودکان در ارومیه – کلینیک گفتاردرمانی در ارومیه