اصول مراقبت و رفتار با کودک اتیسم

کارهای زیادی وجود دارد که می توانید برای کمک به کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) برای غلبه بر چالش های خود انجام دهید. این نکات، درمان ها و خدمات برای والدین می تواند کمک کننده باشد.

اگر اخیراً متوجه شده اید که فرزند شما دارای اختلال طیف اوتیسم است یا ممکن است داشته باشد، احتمالاً در مورد آنچه در آینده رخ می دهد متعجب و نگران هستید. هیچ والدینی هرگز آماده شنیدن این موضوع نیست که کودک چیزی جز شاد و سالم است و تشخیص ASD می تواند به خصوص ترسناک باشد. ممکن است در مورد بهترین کمک به فرزندتان مطمئن نباشید یا با توصیه های درمانی متناقض گیج شوید. یا ممکن است به شما گفته شده باشد که ASD یک بیماری لاعلاج و مادام العمر است و شما را نگران می کند که هیچ کاری که انجام می دهید تفاوتی ایجاد نمی کند.

درمان‌های زیادی وجود دارد که می‌تواند به کودکان کمک کند مهارت‌های جدیدی کسب کنند و بر طیف گسترده‌ای از چالش‌های رشدی غلبه کنند. از خدمات رایگان دولتی گرفته تا رفتار درمانی در خانه و برنامه‌های مبتنی بر مدرسه، کمک‌هایی برای رفع نیازهای ویژه فرزند شما و کمک به یادگیری، رشد و شکوفایی او در زندگی در دسترس است.

اصول مراقبت و رفتار با کودک اتیسم

هنگامی که از کودک مبتلا به ASD مراقبت می کنید، مراقبت از خود نیز مهم است. قوی بودن از نظر عاطفی به شما این امکان را می دهد که بهترین والدینی باشید که می توانید برای فرزندتان که نیاز دارید باشید. این نکات والدین می تواند با آسان تر کردن زندگی با یک کودک اوتیسم کمک کند.

به عنوان والدین کودک مبتلا به اتیسم یا تاخیرهای رشد مرتبط، بهترین کاری که می توانید انجام دهید این است که فوراً درمان را شروع کنید. به محض اینکه شک کردید چیزی اشتباه است، کمک بخواهید. منتظر نمانید تا ببینید آیا فرزندتان بعداً مشکل را حل می کند یا از آن پیشی می گیرد. حتی منتظر تشخیص رسمی نباشید. هر چه کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم زودتر کمک بگیرند، شانس موفقیت درمان آنها بیشتر است. مداخله زودهنگام موثرترین راه برای تسریع رشد کودک و کاهش علائم اوتیسم در طول عمر است.

با اوتیسم آشنا شوید. هرچه بیشتر در مورد اختلال طیف اوتیسم بدانید، آمادگی بیشتری برای تصمیم گیری آگاهانه برای فرزندتان خواهید داشت. خود را در مورد گزینه های درمانی آموزش دهید، سوال بپرسید و در تمام تصمیمات درمانی شرکت کنید.

در مورد فرزند خود متخصص شوید. بفهمید که چه چیزی باعث ایجاد رفتارهای چالش برانگیز یا مخرب کودک شما می شود و چه چیزی باعث پاسخ مثبت می شود. فرزند شما چه چیزی را استرس زا یا ترسناک می داند؟ فرو نشاندن؟ ناراحت؟ لذت بخش؟ اگر بدانید چه چیزی بر فرزندتان تأثیر می‌گذارد، در عیب‌یابی مشکلات و پیشگیری یا اصلاح موقعیت‌هایی که باعث مشکلات می‌شوند، بهتر خواهید بود.

یکی از اصول مراقبت و رفتار با کودک اتیسم پذیرفتن فرزندتان است با تمام خصلتهایش. به جای تمرکز بر تفاوت کودک اوتیستیک شما با سایر کودکان و آنچه که او «از دست داده است»، پذیرش را تمرین کنید. از ویژگی‌های خاص فرزندتان لذت ببرید، موفقیت‌های کوچک را جشن بگیرید و از مقایسه فرزندتان با دیگران خودداری کنید. احساس دوست داشتن و پذیرش بی قید و شرط به فرزند شما بیش از هر چیز دیگری کمک خواهد کرد.

پیش بینی سیر اختلال طیف اوتیسم غیرممکن است. درباره اینکه زندگی فرزندتان چگونه خواهد بود، عجولانه نتیجه گیری نکنید. مانند همه افراد دیگر، افراد مبتلا به اوتیسم یک عمر کامل برای رشد و توسعه توانایی های خود دارند.

یادگیری هر آنچه که می توانید در مورد اوتیسم و ​​مشارکت در درمان کمک زیادی به کودک شما خواهد کرد. 

سایر اصول مراقبت و رفتار با کودک اتیسم

کودکان مبتلا به ASD به سختی می‌توانند آنچه را که در یک محیط یاد گرفته‌اند (مانند دفتر درمانگر یا مدرسه) برای دیگران، از جمله خانه، به کار ببرند. به عنوان مثال، ممکن است فرزند شما در مدرسه از زبان اشاره برای برقراری ارتباط استفاده کند، اما هرگز فکر نکنید که این کار را در خانه انجام دهید. ایجاد ثبات در محیط کودک شما بهترین راه برای تقویت یادگیری است. متوجه شوید که درمانگران فرزندتان چه می کنند و تکنیک های آنها را در خانه ادامه دهید. امکان انجام درمان در بیش از یک مکان را بررسی کنید تا فرزندتان را تشویق کنید تا آنچه را که یاد گرفته است از یک محیط به محیط دیگر منتقل کند. همچنین مهم است که در نحوه تعامل با فرزندتان و برخورد با رفتارهای چالش برانگیز ثابت قدم باشید.

به یک برنامه زمانبندی پایبند باشید. کودکان مبتلا به ASD زمانی بهترین عملکرد را دارند که برنامه یا برنامه منظمی داشته باشند. باز هم، این به ثباتی که هر دو به آن نیاز دارند و میل دارند برمی گردد. برنامه ای برای کودک خود تنظیم کنید، با زمان های منظم برای وعده های غذایی، درمان، مدرسه و زمان خواب. سعی کنید اختلالات در این روال را به حداقل برسانید. اگر تغییر برنامه اجتناب ناپذیری وجود دارد، کودک خود را از قبل برای آن آماده کنید.

به رفتار خوب پاداش دهید. تقویت مثبت می تواند در مورد کودکان مبتلا به ASD کمک زیادی کند، بنابراین تلاش کنید تا آنها را در حال انجام یک کار خوب جلب کنید. وقتی به درستی عمل می‌کنند یا مهارت جدیدی یاد می‌گیرند، آن‌ها را تحسین کنید، و دقیقاً در مورد اینکه برای چه رفتاری مورد تحسین قرار می‌گیرند، آنها را تحسین کنید. همچنین به دنبال راه های دیگری برای پاداش دادن به آنها برای رفتار خوب باشید، مانند دادن برچسب به آنها یا اجازه دادن به آنها برای بازی با یک اسباب بازی مورد علاقه.

یک منطقه ایمنی خانه ایجاد کنید. یک فضای خصوصی در خانه خود بسازید که کودک شما بتواند در آن استراحت کند، احساس امنیت کند و در امنیت باشد. این شامل سازماندهی و تعیین مرزها به روش هایی است که کودک شما می تواند درک کند. نشانه‌های بصری می‌توانند مفید باشند (نوارهای رنگی علامت‌گذاری مناطقی که محدودیت‌ها وجود ندارد، برچسب زدن به اقلام در خانه با عکس). شما همچنین ممکن است نیاز به اثبات ایمنی خانه داشته باشید، به خصوص اگر کودک شما مستعد عصبانیت یا سایر رفتارهای خودآزاری است.

کلمات مرتبط :

اصول مراقبت و رفتار با کودک اتیسم – کاردرمانی اوتیسم – توانبخشی اتیسم – گفتاردرمانی اتیسم – گفتاردرمانی در ارومیه – کاردرمانی در ارومیه