اضطراب در کودکان
اضطراب یکی از شایع ترین نگرانی های سلامت روان برای کودکان و بزرگسالان است که بیش از 20 درصد از کودکان و نوجوانان را در طول عمر تحت تاثیر قرار می دهد. جوانان مضطرب اغلب ساکت و خوش رفتار هستند و بنابراین اغلب مورد توجه والدین، معلمان و مربیان خود قرار نمی گیرند. از طرف دیگر، دیگران می توانند مخرب باشند و رفتار کنند و به آنها برچسب اختلال کمبود توجه یا بچه “بد” بودن داده شود. هر دو سناریو منجر به شکست جوانان از دریافت کمکی می شود که به شدت به آن نیاز دارند. متأسفانه، اضطراب درمان نشده می تواند منجر به افسردگی، فرصت های از دست رفته در شغل و روابط، افزایش مصرف مواد و کاهش کیفیت زندگی شود.
والدین اغلب می گویند که از سنین بسیار پایین می دانستند که چیز متفاوتی در مورد فرزندشان وجود دارد، اما بلافاصله آن را به عنوان یک مشکل اضطراب تشخیص نمی دادند. برخی منتظر ماندند تا فرزندشان “از آن بزرگ شود” و هرگز انتظار نداشتند فرزندشان در طول زمان ناتوان تر شود. سایر والدین رفتارهای مضطرب را عادی می‌دانستند، زیرا آنها نیز به روشی مشابه رفتار می‌کردند. در نتیجه، والدین کودکان و نوجوانان مضطرب اغلب در مورد اینکه چه کاری باید انجام دهند سردرگم می شوند، و همچنین ناامید و غرق می شوند.
علائم شایع اضطراب در کودکان
ضربان قلب، تنفس سریع، عرق کردن، عضلات منقبض، حالت تهوع و ترس از علائم آشنای اضطراب هستند که ناشی از تهدیدهای واقعی یا خیالی یا تجربه اجتماعی جدید است. کودکان مضطرب ممکن است چسبنده باشند، به راحتی از خواب بیدار شوند، گریه کنند یا عصبانی شوند، بد بخوابند و سردرد یا معده درد داشته باشند.
مشکل زمانی است که اضطراب از کنترل خارج می شود و تصمیماتی برای ما می گیرد که دیگر مفید نیستند – شاید حتی فلج کننده.” در آن مرحله، اضطراب عادی ممکن است به یک اختلال اضطراب تبدیل شده باشد.
چه نوع اضطرابی در کودکان شایع است؟
- اضطراب جدایی: بسیار مضطرب و ناراحت هنگام جدا شدن از والدین و مراقبان. امتناع از حضور در کمپ، خوابیدن، یا قرارهای بازی؛ نگران باشید که در هنگام جدایی اتفاقات بدی برای خود یا عزیزانتان بیفتد.
- اضطراب اجتماعی: ترس شدید از موقعیت های اجتماعی. بسیار مضطرب و خودآگاه در اطراف دیگران؛ نگران قضاوت شدن یا تحقیر شدن باشید.
- فوبیای خاص: ترس شدید و غیرمنطقی ناشی از یک موقعیت یا چیزی مانند رعد و برق، نگرانی در مورد استفراغ یا حشرات.
درمان اضطراب در کودکان
اضطراب گاه به گاه طبیعی است. اما اگر اضطراب باعث می شود کودک شما فعالیت های خود را محدود کند، اغلب نگران باشد یا از اردو یا مراقبت روزانه اجتناب کند، با پزشک اطفال کودک خود صحبت کنید. یک اختلال اضطراب شدید می تواند رشد کودک را به تعویق بیاندازد یا از مسیر خارج کند.
بسته به مرحله رشد و سطح و نوع اضطراب، درمان ممکن است شامل تغییراتی باشد که شما و فرزندتان نسبت به خودتان کار می کنید. یا ممکن است با متخصصان سلامت روان کودک، مانند روانپزشک، روانشناس، یا کاردرمانگر کار کنید. این متخصصان می توانند به والدین و کودکان کمک کنند تا از درمان شناختی رفتاری (CBT) استفاده کنند، یک درمان بسیار موثر که افکار و رفتارهای مضطرب را برطرف می کند.
تکنیک های ذهن آگاهی و داروهای ضد اضطراب یا ضد افسردگی نیز ممکن است مورد بحث قرار گیرند. اغلب ترکیبی از رویکردها بهترین کار را دارد.
کلمات مرتبط :
اضطراب در کودکان – علائم اضطراب کودکان – مرکز رفتار درمانی در ارومیه – کاردرمانی در ارومیه – گفتاردرمانی در ارومیه