باورهای غلط درباره لکنت
لکنت یک اختلال ارتباطی است که به درستی درک نشده است. اکنون تحقیقات به ما می گوید که لکنت یک وضعیت عصبی است که در تولید گفتار اختلال ایجاد می کند. علاوه بر اختلالات، یا “ناراحتی” در گفتار یک فرد، افرادی که لکنت دارند کاملا طبیعی هستند. با این حال، فرضیات نادرست و کلیشه های منفی در مورد لکنت هنوز وجود دارد. این باورها، اگر کنترل نشوند، میتوانند منجر به تعصب و تبعیض عمومی شوند و میتوانند بر نحوه نگرش افرادی که لکنت دارند تأثیر بگذارند.
باورهای غلط درباره لکنت
افراد به دلیل عصبی بودن لکنت دارند.
از آنجایی که گهگاه سخنرانان مسلط زمانی که عصبی یا تحت استرس هستند ناروان تر می شوند، برخی افراد تصور می کنند افرادی که لکنت دارند به همین دلیل دچار این مشکل شده اند. در حالی که افرادی که لکنت دارند ممکن است به دلیل لکنت عصبی باشند، عصبی بودن دلیل آن نیست.
لکنت یک اختلال روانی است.
عوامل عاطفی اغلب با لکنت همراه است، اما در درجه اول یک وضعیت روانی (روحی) نیست. درمان لکنت اغلب شامل مشاوره برای کمک به افرادی است که لکنت دارند با نگرشها و ترسهایی که ممکن است نتیجه لکنت باشد، مقابله کنند.
لکنت ناشی از ضربه عاطفی است.
یکی از رایج ترین باورهای غلط درباره لکنت است ، برخی پیشنهاد کرده اند که یک دوره آسیب زا ممکن است باعث ایجاد لکنت در کودکی شود که از قبل مستعد آن است، اما اجماع علمی کلی این است که این معمولاً علت اصلی لکنت نیست.
لکنت عادتی است که افراد اگر بخواهند می توانند آن را ترک کنند.
اگرچه نحوه لکنت افراد ممکن است در الگوهای خاصی ایجاد شود، اما خود علت لکنت ناشی از یک عادت نیست. از آنجایی که لکنت یک بیماری عصبی است، بسیاری از افرادی که در سنین کودکی یا بزرگسالی لکنت زبان دارند، حتی زمانی که برای تغییر گفتار خود بسیار سخت تلاش می کنند، به این کار ادامه می دهند.
اجبار یک کودک چپ دست به راست دست شدن باعث لکنت زبان می شود.
اگرچه تلاش برای تغییر دستی باعث لکنت زبان نمی شود، استرسی که زمانی که کودک مجبور شد دست خود را عوض کند ممکن است باعث افزایش لکنت زبان در برخی افراد شود.
افرادی که لکنت دارند خجالتی هستند.
بزرگسالان و کودکانی که لکنت دارند ممکن است گاهی در صحبت کردن مردد باشند، حتی اگر ذاتاً خجالتی نباشند. افرادی که لکنت دارند می توانند قاطع و صریح باشند و بسیاری در موقعیت های رهبری که نیاز به صحبت کردن دارند موفق می شوند.
افرادی که لکنت دارند از هوش یا توانایی کمتری برخوردارند.
یکی از باورهای غلط درباره لکنت زبان است که بسیار نادرست است ، جامعه لکنت زبان دارای سهم خود از دانشمندان، نویسندگان و اساتید دانشگاه است. افرادی که لکنت دارند در هر حرفه ای که قابل تصور است به موفقیت دست یافته اند.
لکنت ناشی از والدین بد است.
وقتی کودک لکنت زبان دارد، تقصیر والدین نیست. استرس در محیط کودک می تواند لکنت زبان را افزایش دهد، اما علت آن نیست.
کودکانی که لکنت زبان دارند از والدین یا خویشاوندان دارای لکنت زبان تقلید می کنند.
لکنت مسری نیست. با این حال، از آنجایی که لکنت اغلب در خانواده ها دیده می شود، کودکانی که والدین یا خویشاوندان نزدیکی دارند که لکنت دارند ممکن است خودشان مستعد لکنت باشند. این به دلیل ژن های مشترک است نه تقلید.
کلمات مرتبط :
باورهای غلط درباره لکنت زبان – بهترین مرکز گفتاردرمانی ارومیه – درمان لکنت زبان با گفتاردرمانی – گفتاردرمانی لکنت زبان – گفتاردرمانی خوب در ارومیه – بهترین گفتاردرمانی در ارومیه