برقراری ارتباط کلامی صحیح با کودکان
ارتباط با کودکان و نوزادان برای روابط و رشد آنها ضروری است. ارتباط خوب شامل گوش دادن و صحبت کردن به شیوه هایی است که به کودکان احساس مهم بودن و ارزشمندی می دهد. برقراری ارتباط خوب با کودکان به آنها کمک می کند تا مهارت های برقراری ارتباط با دیگران را توسعه دهند.
از بدو تولد، ارتباطات گرم، ملایم و پاسخگو به نوزادان و کودکان کمک می کند تا در دنیای خود احساس امنیت و امنیت کنند. همچنین روابط بین کودکان و والدین و مراقبان آنها را ایجاد و تقویت می کند.
برای رشد و توسعه مهارت ها، کودکان به ایمنی، امنیت و روابط قوی نیاز دارند، بنابراین برقراری ارتباط خوب با کودکان برای رشد ضروری است.
برقراری ارتباط کلامی صحیح با کودکان
ارتباط صحیح و خوب عبارت است از:
- هنگامی که با یکدیگر ارتباط برقرار می کنید، تمام توجه خود را به کودک یا کودک خود بدهید
- فرزندتان را تشویق کنید تا درباره احساسات و افکارش با شما صحبت کند
- گوش دادن و پاسخگویی حساس به انواع چیزها – نه فقط چیزهای خوب یا خبرهای خوب، بلکه خشم، خجالت، غم و ترس
- روی زبان بدن و لحن و همچنین کلمات تمرکز کنید تا بتوانید واقعاً بفهمید که فرزندتان چه چیزی را بیان می کند
- از زبان بدن خود استفاده کنید تا نشان دهید که به آنچه فرزندتان می خواهد با شما به اشتراک بگذارد علاقه مند هستید
- با در نظر گرفتن آنچه کودک شما می تواند بفهمد و تا چه مدت می تواند توجه کند.
شما می توانید از بدو تولد با صحبت زیاد با نوزادتان و مکث هایی که گویی در حال مکالمه هستید، ارتباط خوبی ایجاد کرده و تشویق کنید. هنگامی که کودک شروع به صدا کردن و غر زدن کرد، به حرف زدن پاسخ دهید، منتظر بمانید و ببینید آیا پاسخی دریافت می کنید یا خیر.
نکاتی در ارتباط با نحوه برقراری ارتباط کلامی صحیح با کودکان
وقتی روی ایجاد ارتباط خوب با فرزندتان کار می کنید، به فرزندتان کمک می کند تا مهارت های برقراری ارتباط با شما و سایر افراد را توسعه دهد. همچنین رابطه شما را می سازد، زیرا این پیام را می فرستد که برای افکار و احساسات فرزندتان ارزش قائل هستید.
زمانی را برای صحبت و گوش دادن به یکدیگر اختصاص دهید. وعده های غذایی خانوادگی می تواند زمان خوبی برای انجام این کار باشد.
وقتی شما و فرزندتان در حال ارتباط هستید، تلفن، کامپیوتر و تلویزیون را خاموش کنید. این نشان می دهد که شما کاملاً بر روی تعامل یا گفتگو متمرکز شده اید.
در طول روز در مورد امور روزمره صحبت کنید. اگر شما و فرزندتان به برقراری ارتباط زیاد عادت دارید، در صورت بروز مشکلات بزرگ یا مشکل، صحبت کردن را آسان تر می کند.
برای صحبت در مورد انواع احساسات از جمله خشم، شادی، ناامیدی، ترس و اضطراب آماده باشید. این به کودک شما کمک می کند تا “واژگان احساسات” را توسعه دهد. اما بهتر است قبل از صحبت در مورد آنها صبر کنید تا از احساسات قوی مانند عصبانیت آرام شوید.
آنچه را که زبان بدن فرزندتان به شما می گوید هماهنگ کنید و سعی کنید به پیام های غیرکلامی نیز پاسخ دهید. برای مثال، «تو امروز بعدازظهر خیلی ساکتی. آیا چیزی در مدرسه اتفاق افتاده است؟
فرزندتان را در مکالمات شرکت دهید – این می تواند به سادگی این باشد که بپرسید “در مورد آن چه فکر می کنی؟”
مایل باشید کاری را که انجام می دهید متوقف کنید و به حرف فرزندتان گوش دهید. اغلب نمی توانید پیش بینی کنید که چه زمانی فرزندتان شروع به صحبت در مورد چیزی مهم برای او می کند.
گوش دادن فعال کلید برقراری ارتباط کلامی صحیح با کودکان است و برای رابطه شما با فرزندتان عالی است. این به این دلیل است که گوش دادن فعال به فرزندتان نشان می دهد که به او اهمیت می دهید و به او علاقه مند هستید. همچنین می تواند به شما کمک کند در مورد آنچه در زندگی فرزندتان می گذرد بیاموزید و درک کنید.
کلمات مرتبط :