درمان دارویی در کودکان بیش فعال

درمان های استاندارد ADHD در کودکان شامل داروها، رفتار درمانی، مشاوره و خدمات آموزشی است. این درمان ها می توانند بسیاری از علائم ADHD را تسکین دهند، اما آن را درمان نمی کنند. ممکن است مدتی طول بکشد تا مشخص شود چه چیزی برای کودک شما بهتر است.

داروهای محرک

در حال حاضر، داروهای محرک (محرک‌های روانی) رایج‌ترین داروهایی هستند که برای کودکان بیش فعال تجویز می‌شوند. به نظر می رسد که محرک ها سطوح مواد شیمیایی مغز به نام انتقال دهنده های عصبی را تقویت و متعادل می کنند. این داروها به بهبود علائم و نشانه‌های بی‌توجهی و بیش‌فعالی کمک می‌کنند – گاهی اوقات به طور موثر در مدت زمان کوتاهی.

از جمله این داروها :

آمفتامین ها اینها عبارتند از دکستروآمفتامین (دکسدرین)، دکستروآمفتامین-آمفتامین (Adderall XR، Mydayis) و لیسدگزامفتامین (Vyvanse).
متیل فنیدیت ها اینها عبارتند از متیل فنیدات (کنسرتا، ریتالین، سایرین) و دکس متیل فنیدات (فوکالین).

دوز مناسب از کودکی به کودک دیگر متفاوت است، بنابراین یافتن دوز صحیح ممکن است کمی طول بکشد. و در صورت بروز عوارض جانبی قابل توجه یا در زمان بلوغ کودک، ممکن است نیاز به تنظیم دوز داشته باشد. از پزشک خود در مورد عوارض جانبی احتمالی محرک ها بپرسید.

داروهای محرک و برخی خطرات سلامتی

برخی تحقیقات نشان می دهد که استفاده از داروهای محرک ADHD با مشکلات قلبی خاص ممکن است نگران کننده باشد و خطر برخی علائم روانپزشکی ممکن است هنگام استفاده از داروهای محرک افزایش یابد.

مشکلات قلبی. داروهای محرک ممکن است باعث افزایش فشار خون یا ضربان قلب شوند، اما افزایش خطر عوارض جانبی جدی یا مرگ ناگهانی هنوز ثابت نشده است. با این حال، پزشک باید قبل از تجویز یک داروی محرک، کودک شما را از نظر هر گونه بیماری قلبی یا سابقه خانوادگی بیماری قلبی ارزیابی کند و کودک شما را در طول مصرف محرک تحت نظر داشته باشد.

مشکلات روانی. داروهای محرک به ندرت ممکن است خطر بی قراری یا علائم روان پریشی یا شیدایی را با استفاده از داروهای محرک افزایش دهند. اگر فرزندتان در هنگام مصرف داروهای محرک، رفتارهای ناگهانی جدید یا بدتر شد یا چیزهایی را دید یا شنید که واقعی نیستند، فوراً با پزشک تماس بگیرید.

سایر داروها در درمان دارویی کودکان بیش فعال

سایر داروهایی که ممکن است در درمان ADHD موثر باشند عبارتند از:

• اتوموکستین (Strattera)
• داروهای ضد افسردگی مانند بوپروپیون (Wellbutrin SR، Wellbutrin XL، و غیره)
• Guanfacine
• کلونیدین (Catapres، Kapvay)

آتوموکستین و داروهای ضد افسردگی کندتر از محرک‌ها عمل می‌کنند و ممکن است چند هفته طول بکشد تا اثر کامل آن‌ها اعمال شود. اگر کودک شما به دلیل مشکلات سلامتی نمی تواند محرک ها را مصرف کند یا اگر محرک ها عوارض جانبی شدیدی ایجاد کنند، اینها ممکن است گزینه های خوبی باشند.

خطر خودکشی

اگرچه هنوز ثابت نشده است، اما نگرانی هایی مطرح شده است که ممکن است خطر تفکر خودکشی در کودکان و نوجوانانی که از داروهای غیر محرک ADHD یا داروهای ضد افسردگی استفاده می کنند، افزایش یابد. در صورت مشاهده هرگونه نشانه ای از تفکر خودکشی یا سایر علائم افسردگی با پزشک کودک خود تماس بگیرید.

تاثیر درمانهای دارویی در کودکان بیش فعال

بسیار مهم است که مطمئن شوید کودک شما مقدار مناسبی از داروهای تجویز شده را مصرف می کند. والدین ممکن است نگران مواد محرک و خطر سوء استفاده و اعتیاد باشند. هنگامی که کودک شما دارو را طبق تجویز پزشک مصرف می کند، داروهای محرک بی خطر تلقی می شوند. کودک شما باید به طور منظم به پزشک مراجعه کند تا مشخص شود که آیا دارو نیاز به تنظیم دارد یا خیر.

از سوی دیگر، این نگرانی وجود دارد که افراد دیگر ممکن است از داروهای محرک تجویز شده برای کودکان و نوجوانان مبتلا به ADHD سوء استفاده یا سوء استفاده کنند. برای ایمن نگه داشتن داروهای کودک و اطمینان از اینکه کودک شما دوز مناسب را در زمان مناسب دریافت می کند:

داروها را با دقت بدهید. کودکان و نوجوانان نباید بدون نظارت مناسب مسئول داروهای ADHD خود باشند.

در خانه، دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید. مصرف بیش از حد داروهای محرک جدی و بالقوه کشنده است.

وسایل دارویی را با فرزندتان به مدرسه نفرستید. هر دارویی را خودتان به پرستار مدرسه یا اداره بهداشت تحویل دهید.

کلمات مرتبط :

درمان دارویی در کودکان بیش فعال – کاردرمانی کودکان بیش فعال – کاردرمانی کودکان در ارومیه