درمان دارویی لکنت زبان
دارو برای لکنت زبان همیشه ذهن افراد لکنت زبان و خانواده هایشان را به خود جلب کرده است. در آینده به احتمال زیاد شاهد یک قرص جادویی نخواهیم بود، اما ترکیب گفتار درمانی و داروهای جدید ممکن است شدت لکنت را کاهش دهد.
لکنت به عنوان یک اختلال عصبی-روانی طبقه بندی می شود و در دو دهه گذشته در مورد برخی از تفاوت های فیزیولوژیکی اساسی در مغز افرادی که لکنت دارند آموخته شده است. تحقیقات مهم نشان داده است که لکنت ممکن است با اختلال در عملکرد ماده شیمیایی مغز یا انتقال دهنده عصبی دوپامین مرتبط باشد.
در گذشته مشخص شده بود که داروهایی که فعالیت دوپامین را در مغز کاهش می‌دهند، در کاهش شدت لکنت مؤثر هستند. متأسفانه، بسیاری از این داروهای قدیمی دارای عوارض جانبی مانند اختلالات حرکتی و اختلال عملکرد جنسی بودند.
دو دهه پیش دسته جدیدی از داروهای مسدودکننده دوپامین ساخته شد. این داروها توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده برای استفاده در سایر اختلالات مبتنی بر دوپامین مانند اختلال دوقطبی، اختلال تورت و اسکیزوفرنی تایید شده است. مطالعاتی که بسیاری از آنها در طراحی دقیق کنترل دارونما (بیمارانی که قرص های تقلبی را به عنوان مقایسه مصرف می کنند) و دو سو کور بودن (نه پزشک و نه بیمار نمی دانند چه کسی قرص واقعی مصرف می کند) انجام شده است، نشان داد که این داروها در کاهش لکنت نیز موثر هستند.
درمان دارویی لکنت زبان
بسیاری از داروهای ضد روان پریشی جدید و نسل دوم برای استفاده در نوجوانانی که از سایر اختلالات عصبی روانی رنج می برند تأیید شده است. درمان دارویی لکنت را می توان در نوجوانان مسن تر و بزرگسالان در نظر گرفت که گفتار درمانی ناموفق بوده یا با عود قابل توجهی مواجه شده است.
روانپزشکان بهترین پزشکانی هستند که در تجویز این دسته از داروها آموزش دیده اند. اگرچه همه افرادی که تحت درمان قرار می‌گیرند ممکن است پاسخ مفیدی نشان ندهند، شواهد نشان می‌دهد که چنین درمانی ممکن است گزینه مناسبی برای کسانی باشد که از لکنت رنج می‌برند، همچنان در حال افزایش است. بسیاری از افراد مبتلا به لکنت نیز از اضطراب اجتماعی مربوط به گفتار خود رنج می برند و روانپزشک ابزارهای زیادی از جمله روان درمانی و دارو برای درمان موثر این علائم در اختیار دارد.
این احتمال وجود دارد که در طول سال‌ها، ما در نهایت مطالعاتی داشته باشیم که نشان دهد دارو همراه با گفتار درمانی مؤثرتر از هر یک از درمان‌ها به تنهایی است. در این مرحله، این درمان‌های ترکیبی درمان نمی‌شوند، اما قطعاً می‌توانند در کاهش شدت لکنت مؤثر باشند.
کلمات مرتبط :