فرزند پروری

تربیت فرزندی شاد و سالم یکی از با ارزش ترین و چالش برانگیزترین کارهایی است که والدین می توانند داشته باشند.

بسیاری از والدین ممکن است بر اساس واکنش های درونی خود عمل کنند و یا فقط از همان تکنیک های فرزندپروری که والدین خودشان استفاده می کردند، استفاده کنند، خواه این مهارت های فرزندپروری موثر باشد یا نباشد.

فرزندپروری یکی از حوزه هایی است که در زمینه علوم اجتماعی بسیار مورد تحقیق قرار گرفته است. 

والدین خوب به پرورش همدلی، صداقت، اتکا به خود، کنترل نفس، مهربانی، همکاری و نشاط کمک می کند. همچنین کنجکاوی فکری، انگیزه و تمایل به دستیابی را تشویق می کند. والدین خوب همچنین به محافظت از کودکان در برابر اضطراب، افسردگی، اختلالات خوردن، رفتار ضد اجتماعی و سوء مصرف الکل و مواد مخدر کمک می کند.

از تشویق تکالیف مدرسه و ورزش گرفته تا الگوبرداری از ارزش‌ها در حین رشد کودک (به یاد داشته باشید، آن‌ها همان کاری را انجام می‌دهند که شما انجام می‌دهید، نه آنطور که شما می‌گویید!) والدین تأثیر زیادی بر زندگی فرزندان خود دارند. با این حال، آنها تنها تأثیرگذاران روی زمین نیستند – به ویژه پس از ورود کودکان به مدرسه و شروع تعامل با جهان به طور کلی.

بیشتر والدین تلاش می‌کنند تا بهترین شروع ممکن را به فرزندان بدهند، اما برای والدین نیز مهم است که بدانند بچه‌ها با خلق و خوی، شخصیت و اهداف خاص خود به دنیا می‌آیند. در حالی که والدین ممکن است بخواهند فرزند خود را به سمت مسیر خاصی سوق دهند، وظیفه والدین ایجاد رابطی با جهان است که در نهایت کودک را برای استقلال کامل و توانایی دنبال کردن هر راهی که انتخاب می کند آماده می کند.

در دنیایی که به سرعت در حال تغییر است، فرزندپروری می‌تواند در معرض مدها و تغییر سبک‌ها باشد و فرزندپروری در برخی محافل ممتاز به یک ورزش رقابتی تبدیل شده است. اما نیازهای رشد کودک همانطور که توسط علم مشخص شده است نسبتاً ثابت باقی می مانند: ایمنی، ساختار، حمایت و عشق.

فرزند پروری صحیح

برای والدینی موفق، صرفاً اجتناب از خطرات آشکار مانند سوء استفاده، بی توجهی یا زیاده روی کافی نیست. در واقع، محققان در زمینه فرزند پروی چهار مسئولیت اصلی را برای والدین مشخص می کند: حفظ سلامت و ایمنی کودکان، ارتقای رفاه عاطفی آنها، القای مهارت های اجتماعی، و آماده سازی فکری کودکان.

سبک های فرزندپروری ناسالم چیست؟

هر سبک والدینی به نفع کودک نیست. چیزی به نام والدین بیش از حد وجود دارد که می‌تواند کودکان را در دوران بزرگسالی فلج کند و آنها را قادر به کنار آمدن با کوچک‌ترین شکست‌ها نکند.

دو نمونه معروف از سبک های فرزندپروری بیش از حد شامل «فرزندپروری با هلیکوپتر» است که در آن کودکان بیش از حد تحت نظارت و دور از آسیب قرار می گیرند و «والدین برف روب» که در آن موانع احتمالی از سر راه کودک برداشته می شود. هر دو می توانند بر استقلال، سلامت روان و عزت نفس کودک تأثیر منفی بگذارند.

البته، چیزی به نام فرزندپروری بسیار کم نیز وجود دارد، و تحقیقات نشان می‌دهد که عدم مشارکت والدین اغلب منجر به نتایج رفتاری ضعیف در کودکان می‌شود. این ممکن است تا حدی به این دلیل باشد که جوانان را تشویق می کند تا بیش از حد به فرهنگ همسالان وابسته باشند. از قضا، سبک های بیش از حد خشن یا مستبدانه فرزندپروری نیز می تواند همین تأثیر را داشته باشد.

در نهایت، والدین باید تلاش کنند که محبت آمیز اما محکم باشند و در عین حال به کودکان فضای کافی برای توسعه علایق خود، کشف استقلال و تجربه شکست را بدهند.

کلمات مرتبط :

اصول فرزند پروری – تربیت فرزند – کاردرمانی ذهنی – کاردرمانی در ارومیه – مرکز توانبخشی ذهنی در ارومیه